Het was eind jaren 70 toen de familie Overes vanwege de planontwikkelingen van het Lage Bergse Bos uit moesten kijken naar een andere woning. De toenmalige burgemeester van Bergschenhoek schoot gelukkig te hulp. Het gezin mocht de oude molenstomp huren van de het Recreatieschap Rottemeren.

Eigen plek

In december 1979 trok de familie Overes in de vervallen molen, waar geen enkele voorziening was. Geen toilet, douche of fatsoenlijke keuken en de wind woei door de woonkamer, maar ze hadden hun nieuwe thuis gevonden. ‘We hebben ontzettend veel verbouwd aan de molen’, vertelt mevrouw Overes. ‘Alles was in slechte staat. We hebben er helemaal onze eigen plek van gemaakt, maar altijd met respect voor de authentieke elementen van het gebouw. Mijn man vond het belangrijk dat die bewaard bleven.’

Trots

‘Wonen in een molen als deze is heel bijzonder’, gaat mevrouw Overes verder. ‘De locatie is geweldig. In de natuur, maar toch overal dichtbij. Ik hou van het buitenleven. Van de vrijheid. Je moet mij niet in een flatje stoppen. Dan word ik ongelukkig. Ik moet lekker in en om het huis bezig kunnen zijn. Ik hou van deze molen alsof hij van mezelf is, ook al huren we ‘m nog steeds. Ik ben er heel trots op.’

Rijksmonument

In 1993 ging het mis. De molen vloog in brand en het gezin was alles kwijt. ‘Het was verschrikkelijk. We hadden alleen nog de kleren op ons lijf’, vertelt mevrouw Overes. De molen werd in exact een jaar tijd volledig opnieuw opgebouwd en gerestaureerd. In oorspronkelijke staat, maar met moderne voorzieningen zoals centrale verwarming. Vanaf dat moment werd de molen uit 1777 ook rijksmonument en kreeg het een beschermde status. Overes: ‘Er zijn nu allerlei eisen aan hoe de molen eruit moet zien. We verzorgen de boel keurig en houden alles netjes bij.’

A16 in de achtertuin

‘Ongeveer 20 jaar geleden hoorde ik voor het eerst dat er een snelweg langs mijn huis zou komen’, vertelt mevrouw Overes. ‘Toen ben ik erg geschrokken. Sommige mensen zeiden dat mijn molen weg zou moeten, dus daar was ik wel bang voor.’ Pas veel later kregen de plannen voor de A16 meer vorm en werd duidelijk dat de molenstomp helemaal niet weg hoefde. Overes: ‘Dat was een opluchting. Maar goed, ik had nog steeds liever gehad dat die hele snelweg er niet zou komen. Toch ga ik me er niet tegen verzetten. Het gaat niet alleen om mij, maar ook om het landsbelang.’

‘Ik hoop gewoon dat ik hier kan blijven wonen’

Achter de molen van de familie Overes komt de landtunnel van het nieuwe A16-tracé: zo’n 4 meter boven maaiveld en volledig bedekt met groen. Als de tunnel eenmaal af is, zie je er nog weinig van. Maar de aanleg duurt ongeveer 5 jaar en vraagt veel ruimte. Het is daarom onvermijdelijk dat de woning van de familie Overes op of pal naast het bouwterrein komt te liggen. Overes: ‘Het maakt mij niet uit dat ze hier gaan bouwen. Ik heb al veel meegemaakt in mijn leven, dus ik zit er niet mee. Ik hoop gewoon dat we hier kunnen blijven wonen tijdens de aanleg.’

Keukentafelgesprekken

Het projectteam van de A16 Rotterdam heeft de situatie rondom de molenstomp scherp op de radar. Sinds ongeveer 2 jaar zijn er regelmatig keukentafelgesprekken bij de familie Overes thuis. ‘We vinden het prettig op deze manier met Rijkswaterstaat te communiceren’, zegt mevrouw Overes. ‘Ik word op de hoogte gehouden van hoe het allemaal gaat worden en kan mijn vragen stellen.’

Veiligheid staat voorop

Bij de inpassing van de weg is rekening gehouden met de wensen van de familie Overes, zoals de groene tunnelbedekking met bomen en planten. Dit is zo opgenomen in het ontwerp van het gebied dat het Recreatieschap Rottemeren heeft opgesteld. Het projectteam A16 Rotterdam spant zich nu in om ervoor te zorgen dat de familie Overes tijdens de werkzaamheden in haar monumentale molen kan blijven. Daarbij staat de veiligheid voorop. Die moet gegarandeerd zijn. Mevrouw Overes: ‘Als het niet veilig is om hier te blijven dan moeten we verhuizen. Dat snap ik. Maar ik hoop dat het gaat lukken, want ik wil hier nooit meer weg.’